مفهوم لانگ و شورت چیست؟ + معاملات لانگ و شورت در فارکس

در پوزیشن لانگ با افزایش قیمت، تریدر سود کسب می کند.

این افراد دارایی را خریده و مدت زمانی زیادی صبر می‌کنند تا قیمت دارایی افزایش پیدا کرده و سرمایه آن‌ها مشمول سود گردد. اصلی‌ترین ویژگی این افراد، بازه زمانی حاضر در سرمایه‌گذاری است که مدت زمانی زیادی را شامل می‌شود. لازم به ذکر است که اتخاذ این روش از سرمایه‌گذاری باعث می‌شود موقعیت‌ها و فرصت‌های طلایی سرمایه‌گذاری در کوتاه‌مدت نادیده گرفته شده و از آن‌ها استفاده نشود.

قرارداد های آپشن لانگ (Long Position Options Contracts)

از رایج‌ترین کاربردهای پوزیشن لانگ می‌توان به قراداد های آپشن اشاره کرد. در این نوع از معاملات، تریدرها با توجه به ماهیت چارت یا دارایی و روند صعودی آن در کوتاه مدت، تصمیم می‌گیرند وارد موقعیت خرید شوند.

در این حالت با گرفتن پوزیشن لانگ، تحلیل‌گر پیش‌بینی کرده که دارایی مورد نظر در بازه زمانی کوتاه مشمول روندی صعودی شده و احتمال افزایش قیمت آن وجود دارد. معاملات فیوچرز در بازار ارزهای دیجیتال، از جمله بهترین مثال‌ها برای این موقعیت معامله‌گری است که روزانه تعداد زیادی از معامله‌گران در سراسر جهان با استفاده از این آپشن، وارد بازارهای مالی می‌شوند.

اهرم در معامله لانگ چیست؟

اهرم‌ها نقش بسزایی در معاملات و موقعیت لانگ دارند. بسیاری از تریدرها سعی می‌کنند با استفاده از اهرم یا لوریج، وارد موقعیت لانگ شوند. اهرم‌ها به عنوان یک تیغ دو لبه بوده که در عین ارزشمندی، می‌توانند ضرر و زیان زیادی را به تریدر تحمیل کنند. به زبان ساده، اهرم در معاملات لانگ، می‌تواند سود و زیان کاربران را چند برابر کند.

در هنگام استفاده از اهرم باید موارد مختلفی مورد بررسی قرار گیرد. موقعیت معامله، داده‌های تکنیکالی و آماری، ریسک‌پذیری تریدر و… از جمله مواردی هستند که باید در هنگام استفاده از اهرم مورد بررسی قرار بگیرد. اهرم می‌تواند باعث لیکوئید شدن (کال مارجین) سرمایه نیز شود. بنابراین بسیار مهم است که قبل از اتخاذ موقعیت‌ معامله‌گری لانگ، ابتدا مقدار اهرم و چگونگی استفاده از آن مورد بررسی قرار بگیرد.

پوزیشن لانگ در معاملات ارز دیجیتال

در بخش فیوچرز از بازار کریپتو یا ارز دیجیتال، معامله‌گران می‌توانند از پوزیشن لانگ یا شورت استفاده کنند. معامله‌گران بازار کریپتو، می‌توانند با تحلیل ارزها و نمادهای مختلف، و در صورت مناسب بودن موقعیت برای رشد ارز، از پوزیشن‌ لانگ(Long) در بازار ارزهای دیجیتال استفاده کنند.

کارمزد پوزیشن لانگ چیست و چقدر است؟

صرافی‌ها در ازای انجام معاملات کاربران، اقدام به دریافت کارمزد می‌کند. پوزیشن لانگ و شورت نیز متناسب با نوع اتخاذ موقعیت، صرافی انجام‌دهنده و … دارای کارمزدهای مختلفی هستند. این مبلغ در صرافی‌های مختلف، گوناگون بوده و بخشی از سرمایه وارد شده به بازار را شامل می‌شود. در این خصوص معمولا صرافی‌ها در ازای معاملات اسپات 0.1 تا 0.2% و در ازای معاملات فیوچرز  0.02 تا 0.04 درصد کارمزد دریافت می‌کنند.

معمولا صرافی‌ها برای اینکه معاملات تریدرها را وارد بازار کنند، از آن‌ها مبلغی تحت عنوان کارمزد دریافت می‌کنند. لازم به ذکر است که صرافی‌ها برای سفارشات میکر (سفارش محدود) 0.02% و برای سفارشات تیکر(سفارش بازار) 0.04% کارمزد دریافت می‌شود. پوزیشن لانگ نیز در قالب معاملات فیوچرز ارسال و بر اساس تیکر یا میکر بودن آن، مشمول کارمزد می‌گردد.

پوزیشن شورت چیست؟

پوزیشن شورت در مفهوم لانگ و شورت که به آن فروش استقراضی نیز گفته می‌شود، نقطه مقابل پوزیشن لانگ است. در این استراتژی، معامله‌گر از کاهش قیمت دارایی سود می‌برد. مکانیزم شورت به این صورت است که معامله‌گر دارایی را از کارگزار قرض می‌گیرد، آن را در قیمت فعلی بازار می‌فروشد و امیدوار است بتواند در آینده همان دارایی را با قیمت پایین‌تر خریداری کرده و به کارگزار برگرداند.

برای درک بهتر مکانیزم پوزیشن شورت، مثالی می‌زنیم. فرض کنید سهام شرکت «الف» در حال حاضر 50 دلار معامله می‌شود و شما پیش‌بینی می‌کنید که قیمت آن کاهش خواهد یافت. مراحل انجام معامله شورت به این صورت است:

1. 1. شما به عنوان وثیقه، مبلغی را نزد کارگزار خود سپرده می‌کنید

1. 1. کارگزار 100 سهم از شرکت «الف» را به شما قرض می‌دهد

1. 1. این سهام را در قیمت فعلی (50 دلار) می‌فروشید و 5000 دلار دریافت می‌کنید

1. 1. اگر قیمت به 30 دلار کاهش یابد، 100 سهم را با قیمت جدید می‌خرید (3000 دلار)

1. 1. سهام را به کارگزار برمی‌گردانید و 2000 دلار سود می‌کنید (5000 – 3000 = 2000)

در حساب معاملاتی، پوزیشن شورت به صورت موجودی منفی نمایش داده می‌شود. برای مثال، اگر 100 سهم تسلا را شورت کرده باشید، در حساب شما تعداد -100 سهم تسلا نمایش داده می‌شود. همچنین پول حاصل از فروش سهام در حساب شما قرار می‌گیرد، اما قابل برداشت نیست زیرا باید برای خرید مجدد سهام و بازگرداندن آن به کارگزار استفاده شود.

پوزیشن شورت ویژگی‌های منحصر به فردی دارد که باید به آنها توجه داشت:

• • محدودیت سود: برخلاف پوزیشن لانگ، سود در شورت محدود است زیرا قیمت نمی‌تواند از صفر پایین‌تر برود

• • ریسک نامحدود: زیان در شورت می‌تواند نامحدود باشد زیرا قیمت می‌تواند بی‌نهایت افزایش یابد

• • هزینه‌های اضافی: معمولاً برای قرض گرفتن سهام باید بهره پرداخت کنید

• • محدودیت‌های قانونی: در برخی بازارها، معاملات شورت با محدودیت‌هایی مواجه است

یکی از خطرات مهم در پوزیشن شورت، پدیده «شورت اسکوئیز» است. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که قیمت دارایی به جای کاهش، به شدت افزایش می‌یابد و معامله‌گران شورت مجبور می‌شوند برای جلوگیری از زیان بیشتر، با عجله پوزیشن خود را ببندند. این خرید اجباری خود باعث افزایش بیشتر قیمت می‌شود. نمونه معروف این اتفاق در سال 2021 برای سهام GameStop رخ داد که باعث زیان چند میلیارد دلاری معامله‌گران شورت شد.

برای مدیریت موفق پوزیشن شورت، رعایت نکات زیر ضروری است:

• • استفاده حتمی از حد ضرر برای محدود کردن ریسک

• • بررسی دقیق هزینه‌های معامله و بهره

• • اطمینان از در دسترس بودن دارایی برای قرض گرفتن

• • توجه به شرایط بازار و احتمال شورت اسکوئیز

• • مدیریت صحیح وثیقه و مارجین

در بازار مشتقات، پوزیشن شورت شکل متفاوتی دارد. فروش یا نوشتن آپشن، یک پوزیشن شورت محسوب می‌شود زیرا فروشنده متعهد می‌شود در صورت تمایل خریدار، دارایی پایه را در قیمت توافقی معامله کند.

اهرم در پوزیشن شورت چیست؟

اهرم (Leverage) در معاملات شورت به ابزاری گفته می‌شود که معامله‌گران با استفاده از آن (نوعی وام) این امکان را پیدا می‌کنند تا سرمایه بیشتری برای بازکردن معاملات شورت به دست بیاورند. اهرم یا لوریج معمولا توسط کارگزاری‌ها یا صرافی‌ها به معامله‌گران داده شده است و سود و ضرر افراد در معاملات را چند برابر افزایش یا کاهش می‌دهد.

توجه به یک نکته ضروری است؛ زمان استفاده از اهرم باید بخشی از سرمایه خود را به‌عنوان وثیقه (Margin) نزد صرافی قرار دهیم تا صرافی مبلغ اهرم را در اختیار ما قرار دهد.

پوزیشن شورت در معاملات ارز دیجیتال

کلیت پوزیشن شورت در معاملات ارز دیجیتال تفاوتی با آنچه تا اینجا توضیح داده شد، ندارد. پوزیشن شورت در معاملات ارز دیجیتال، این امکان را برای کاربران فراهم می‌کند تا با استفاده از ریزش و اصلاح قیمت‌ها، سود مناسبی از بازار کسب کنند.

کارمزدهای پوزیشن شورت چیست؟

یکی دیگر از موضوعات مهم پیرامون پوزیشن شورت، بحث کارمزدهای این پوزیشن است. لازم به ذکر است کارمزدهای مربوط به پوزیشن شورت به عواملی مانند نوع بازار، کارگزاری، و ابزارهای مالی مورد استفاده بستگی دارد و متغیر است. متداول‌ترین کارمزدهای مربوط به پوزیشن شورت عبارتند از:

• نرخ بهره (کارمزد قرض گرفتن دارایی): هزینه‌ای است که بابت قرض گرفتن دارایی از صرافی یا کارگزاری پرداخت می‌شود.
• کارمزد تراکنش (Transaction Fee): درصدی از ارزش معامله است که بابت خرید یا فروش دارایی پرداخت می‌شود.
• هزینه نگهداری (Holding Cost): کارمزدی است که برای باز نگه داشتن طولانی‌مدت پوزیشن، به‌صورت روزانه یا دوره‌ای پرداخت می‌شود.
• کارمزد نقدینگی (Liquidity Fee): کارمزدی است که هنگام ثبت سفارش بازار (Market Order) ممکن است بیشتر از سفارش محدود باشد.

مزایا و معایب پوزیشن شورت (Short Position)

در این بخش به بررسی مزایا و معایب پوزیشن‌های شورت خواهیم پرداخت.

مزایای معامله شورت چیست؟

1. امکان کسب سود در بازار نزولی؛
2. استفاده از ابزارهای متنوعی مانند معاملات مارجین و آتی؛
3. نوسانات بالا در بازار ارز دیجیتال و فرصت سودآوری بیشتر.

معایب معامله شورت چیست؟

1. ریسک بالا و احتمال از دست دادن دارایی؛
2. انواع کارمزدها مانند کارمزد قرض گرفتن، نگهداری و تراکنش؛
3. قوانین صرافی‌ها برای محدود کردن معاملات شورت.

مقایسه جامع مفهوم لانگ و شورت

درک تفاوت‌های اساسی بین مفهوم لانگ و شورت پیش از شروع معامله ضروری است. این دو استراتژی نه تنها از نظر مکانیزم معاملاتی، بلکه از جنبه‌های مختلف مانند ریسک، پتانسیل سود و شرایط مورد نیاز بازار با یکدیگر تفاوت دارند.

برای درک بهتر تفاوت پوزیشن لانگ و شورت بهتر است ابتدا یک بار، هر کدام از این پوزیشن‌ها را تعریف کنیم:

1. تعریف پوزیشن لانگ (Long Position): در پوزیشن لانگ، معامله‌گر انتظار دارد قیمت دارایی افزایش پیدا کند و هدف او خرید دارایی در قیمت پایین، فروش آن در قیمت بالا و کسب سود از این فرآیند است.
2. تعریف پوزیشن شورت (Short Position): در پوزیشن شورت، معامله‌گر انتظار دارد قیمت دارایی کاهش پیدا کند تا او بتواند با قرض گرفتن و فروش دارایی به قیمت بالا و بازخرید آن به قیمت پایین سود کسب کند.

با استناد به این تعریف، تفاوت‌های این دو پوزیشن را می‌توان اینگونه بررسی کرد:

 

ویژگی	پوزیشن لانگ	پوزیشن شورت
پیش‌بینی	افزایش قیمت	کاهش قیمت
نحوه کسب سود	خرید در قیمت پایین و فروش در قیمت بالا	فروش در قیمت بالا و خرید در قیمت پایین
ریسک‌ها	ممکن  است کل دارایی را از بین ببرد	ممکن است علاوه بر از بین بردن کل دارایی، معامله‌گر را مقروض کند
نوع بازار	تمامی بازارها	بیشتر در بازار سهام و ارزهای دیجیتال
ابزار و استراتژی	مناسب برای سرمایه‌گذاری بلندمدت	مناسب برای معاملات کوتاه‌مدت و نوسان‌گیری
زمان استفاده	در بازار صعودی	در بازار نزولی

از نظر مکانیزم معاملاتی، پوزیشن لانگ بر اساس اصل «ارزان بخر، گران بفروش» عمل می‌کند، در حالی که پوزیشن شورت بر پایه «گران بفروش، ارزان بخر» استوار است. در لانگ، شما ابتدا خرید می‌کنید و سپس می‌فروشید، اما در شورت، ابتدا می‌فروشید و سپس می‌خرید. این تفاوت در ترتیب عملیات، تأثیر مستقیمی بر ریسک و پتانسیل سود دارد.

ریسک و پتانسیل سود در این دو پوزیشن به شکل متفاوتی توزیع شده است:

پوزیشن لانگ:

• • حداکثر زیان محدود به سرمایه اولیه است

• • پتانسیل سود نامحدود است

• • ریسک‌پذیری کمتر و درک آسان‌تر

• • مناسب برای معامله‌گران تازه‌کار

پوزیشن شورت:

• • پتانسیل سود محدود به قیمت اولیه فروش است

• • ریسک زیان نامحدود است

• • نیاز به تخصص و تجربه بیشتر

• • هزینه‌های اضافی مانند بهره استقراض

از نظر شرایط بازار، هر پوزیشن در شرایط خاصی بهترین عملکرد را دارد. پوزیشن لانگ در بازارهای صعودی (Bull Market) مناسب‌تر است، جایی که روند کلی قیمت‌ها رو به بالاست. در مقابل، پوزیشن شورت در بازارهای نزولی (Bear Market) کارآمدتر است، زمانی که قیمت‌ها روند کاهشی دارند.

الزامات و محدودیت‌های قانونی نیز برای این دو پوزیشن متفاوت است. معمولاً برای پوزیشن شورت:

• • به حساب مارجین یا فیوچرز نیاز دارید

• • محدودیت‌های بیشتری در برخی بازارها وجود دارد

• • قوانین سخت‌گیرانه‌تری اعمال می‌شود

• • برخی اوراق بهادار قابل شورت نیستند

در حالی که برای پوزیشن لانگ:

• • امکان استفاده از حساب‌های معمولی وجود دارد

• • محدودیت‌های قانونی کمتری اعمال می‌شود

• • دسترسی به طیف وسیع‌تری از ابزارهای معاملاتی

از نظر روانشناسی معاملات، پوزیشن لانگ با ذهنیت طبیعی انسان سازگارتر است. اکثر افراد درک بهتری از خرید یک دارایی و فروش آن در قیمت بالاتر دارند. در مقابل، پوزیشن شورت نیازمند تغییر این ذهنیت طبیعی است و برای برخی معامله‌گران می‌تواند سخت باشد.

در زمینه مدیریت ریسک، هر پوزیشن نیازمند رویکرد متفاوتی است:

در پوزیشن لانگ:

• • تعیین حد ضرر ساده‌تر است

• • محاسبه سود و زیان شفاف‌تر است

• • نیاز به نظارت کمتر دارد

در پوزیشن شورت:

• • نیاز به مانیتورینگ مداوم دارد

• • مدیریت حد ضرر پیچیده‌تر است

• • توجه به هزینه‌های اضافی ضروری است

یکی از تفاوت‌های مهم دیگر مفهوم لانگ و شورت در نحوه تأثیرپذیری از رویدادهای بازار است. پوزیشن لانگ معمولاً از اخبار و رویدادهای مثبت سود می‌برد، در حالی که پوزیشن شورت از اخبار و رویدادهای منفی بهره می‌گیرد.

مدیریت ریسک در معاملات لانگ و شورت

مدیریت ریسک یکی از مهم‌ترین جنبه‌های معاملات در بازارهای مالی است، به خصوص زمانی که از مفهوم لانگ و شورت استفاده می‌کنید. هر یک از این پوزیشن‌ها ریسک‌های خاص خود را دارند و نیازمند استراتژی‌های مدیریتی خاص خود هستند.

استفاده از حد ضرر (Stop Loss) یکی از اساسی‌ترین ابزارهای مدیریت ریسک است. در پوزیشن لانگ، حد ضرر در قیمتی پایین‌تر از قیمت خرید تنظیم می‌شود تا در صورت حرکت نامطلوب بازار، زیان محدود شود. در پوزیشن شورت، حد ضرر در قیمتی بالاتر از قیمت فروش قرار می‌گیرد. این امر به خصوص در معاملات شورت اهمیت بیشتری دارد، زیرا پتانسیل زیان در این نوع معاملات نامحدود است.

مدیریت مارجین نیز نقش حیاتی در کنترل ریسک دارد. در معاملات با اهرم مالی:

• • باید همواره سطح مارجین کافی در حساب نگه داشته شود

• • از اهرم مالی بیش از حد اجتناب شود

• • به هشدارهای مارجین کال توجه ویژه شود

• • برای شرایط اضطراری سرمایه کافی در نظر گرفته شود

استراتژی هجینگ (پوشش ریسک) یکی دیگر از روش‌های مهم مدیریت ریسک است. برای مثال، اگر در سهام خاصی پوزیشن لانگ دارید، می‌توانید با خرید آپشن پوت یا گرفتن پوزیشن شورت در سهام مرتبط، ریسک خود را پوشش دهید. این استراتژی به خصوص در شرایط نوسانی بازار اهمیت پیدا می‌کند.

در زمینه اندازه پوزیشن مفهوم لانگ و شورت، قانون کلی این است:

• • هرگز بیش از 1-2% کل سرمایه در یک معامله ریسک نکنید

• • پوزیشن‌ها را بر اساس حجم معاملات بازار تنظیم کنید

• • در معاملات پرریسک‌تر مانند شورت، اندازه پوزیشن کوچک‌تری انتخاب کنید

• • تنوع‌بخشی مناسب در پورتفوی داشته باشید

محدودیت‌های قانونی و مقرراتی نیز بخش مهمی از مدیریت ریسک هستند:

در پوزیشن لانگ:

• • توجه به محدودیت‌های معاملاتی در ساعات خاص

• • رعایت قوانین معاملات روزانه

• • آگاهی از مقررات مربوط به سهام کم‌ارزش

در پوزیشن شورت:

• • توجه به قوانین آپتیک (محدودیت فروش استقراضی)

• • رعایت مقررات مربوط به سهام غیرقابل شورت

• • آگاهی از محدودیت‌های زمانی شورت سل

برای مدیریت ریسک در شرایط خاص بازار، باید به موارد زیر توجه کرد:

1. 1. شرایط نوسانی شدید:

• • کاهش اندازه پوزیشن‌ها

• • افزایش فاصله حد ضرر

• • استفاده از استراتژی‌های هجینگ

2. 2. رویدادهای مهم اقتصادی:

• • بستن پوزیشن‌های پرریسک قبل از اعلام خبر

• • کاهش لوریج

• • آمادگی برای واکنش سریع به تغییرات

3. 3. شرایط بحرانی بازار:

• • داشتن برنامه خروج اضطراری

• • حفظ نقدینگی کافی

• • تنظیم هشدارهای قیمتی

و در نهایت، داشتن یک برنامه معاملاتی مکتوب که شامل قوانین مدیریت ریسک باشد، ضروری است. این برنامه باید:

• • حداکثر ریسک مجاز برای هر معامله را مشخص کند

• • استراتژی‌های خروج را تعیین کند

• • شرایط افزایش یا کاهش اندازه پوزیشن را مشخص کند

• • روش‌های مدیریت استرس در شرایط بحرانی را شامل شود

کلام پایانی

مفهوم لانگ و شورت دو روی یک سکه در دنیای ترید هستند که امکان کسب سود از هر دو جهت حرکت بازار را فراهم می‌کنند. پوزیشن لانگ برای زمانی مناسب است که انتظار افزایش قیمت را دارید و با ریسک محدود و پتانسیل سود نامحدود همراه است. در مقابل، پوزیشن شورت برای شرایطی مناسب است که پیش‌بینی کاهش قیمت را دارید، اما با ریسک نامحدود و پتانسیل سود محدود همراه است.

استفاده از حد ضرر، مدیریت صحیح مارجین و توجه به هزینه‌های معاملاتی از جمله عوامل کلیدی در مفهوم لانگ و شورت هستند.

منابع:

Going Long vs. Short in Trading: What’s the Difference? – IG UK

Long Position vs. Short Position: What’s the Difference?

Long and Short Positions

Buying and Selling Explained | Long vs Short Trades | IG Bank Switzerland

Beginners Guide to Long Trades and Short Trades | Saxo

Long vs. Short Position: A Comprehensive Beginners Guide