گزارش هفتگی فارکس؛ رویدادی تاریخی در حال رقم خوردن است

در هفته گذشته، بازار ارز شاهد نوسانات شدیدی بود که تحت تأثیر سیاست‌های اقتصادی و تنش‌های تجاری قرار گرفت و چشم‌انداز آینده آن همچنان پر از ابهام است. در ادامه به مرور بازار ارز در هفته پیش می‌پردازیم.

دلار آمریکا (USD)؛ از پناهگاه امن تا دارایی پرریسک

شاخص دلار آمریکا به پایین‌ترین سطح خود در شش ماه اخیر رسیده و تنها در این هفته ۲.۶ درصد افت داشته است؛ بدترین عملکرد هفتگی از اواخر سال ۲۰۲۲ تاکنون. سهام، اوراق قرضه و خود دلار هم‌زمان با افت مواجه شدند و این مسأله نگرانی‌ها درباره خروج گسترده سرمایه‌گذاران خارجی از دارایی‌های آمریکایی را افزایش داده است.

بازدهی اوراق قرضه بلندمدت به‌شدت افزایش یافته، درحالی‌که دلار شاهد سنگین‌ترین سقوط ده‌ساله‌ی خود در برابر یورو و فرانک سوئیس بوده است. اوراق خزانه‌داری آمریکا که زمانی امن‌ترین دارایی تلقی می‌شدند، اکنون زیر ذره‌بین قرار گرفته‌اند؛ چراکه سیاست‌های تهاجمی ترامپ، بازارهای جهانی را به‌شدت دچار بی‌ثباتی کرده‌اند.

معرفی تعرفه‌های متقابل در اوایل ماه جاری باعث شد دلار آمریکا از ارزی محبوب و مطمئن به ابزاری برای سنجش ریسک بازار تبدیل شود که نشانه‌ای از رشد بی‌اعتمادی به ثبات اقتصادی آمریکا است.

یورو (EUR)؛ صعود به بالاترین سطح سه‌ساله

یورو که از نقدشوندگی بالا و مازاد تراز جاری برخوردار است، توانسته خود را از نوسانات شدید سایر ارزهای G10 محافظت کند. دومین ارز پرمعامله‌ی جهان، همچنان جایگزینی معتبر برای دلار در ذخایر ارزی به‌شمار می‌رود و از بحران اعتماد به دلار منتفع شده است.

نرخ برابری یورو به دلار (EUR/USD) دومین هفته‌ی صعودی پیاپی را تجربه می‌کند؛ با رشدی نزدیک به ۴ درصد در هفته‌ی اخیر و بیش از ۱۱ درصد از کف‌های ثبت‌شده در فوریه.

پس از اعلام توقف تعرفه‌ها توسط ترامپ، این جفت ارز حدود ۱ درصد افت کرد، اما با خبر تعلیق اقدامات تلافی‌جویانه توسط اتحادیه اروپا، دوباره رشد خود را از سر گرفت. از منظر تفاوت نرخ بهره دوساله بین اروپا و آمریکا، یورو ممکن است کمی بیش از حد ارزش‌گذاری شده باشد؛ زیرا احتمال کاهش نرخ بهره از سوی بانک مرکزی اروپا (ECB) افزایش یافته است، در حالی‌که فدرال رزرو هنوز سیگنال مشخصی برای تسهیل بیشتر پولی ارائه نکرده است.

بنابراین، احتمال اصلاح نزولی خفیف در این جفت ارز وجود دارد؛ به‌ویژه که از نظر تکنیکال در محدوده‌ی اشباع خرید قرار دارد. با این حال، اگر ECB نرخ بهره را ثابت نگه دارد، یورو ممکن است بار دیگر تقویت شود. شایان ذکر است که براساس داده‌های بازار مشتقه، خوش‌بینی معامله‌گران به یورو در بالاترین سطح پنج‌ساله قرار دارد.

طبق داده‌های چارت بالا، از اواسط ۲۰۲۴، اختلاف نرخ بهره (مشکی-سبز) به‌طور قابل توجهی منفی‌تر شده، یعنی نرخ‌های بهره در آمریکا نسبت به منطقه یورو بیشتر شده‌اند.

به‌طور معمول، افزایش نرخ‌های بهره آمریکا باید باعث تقویت دلار و کاهش EUR/USD شود، اما در ماه‌های اخیر، نرخ EUR/USD افزایش یافته است که نوعی واگرایی خطرناک برای بازارها به حساب می‌آید.

پوند بریتانیا (GBP)؛ بازار اوراق قرضه پاشنه آشیل صعود

پوند بریتانیا به‌شدت تحت تأثیر احساسات بازار قرار گرفته و دیگر به‌عنوان یک دارایی امن در برابر تعرفه‌ها شناخته نمی‌شود. با این حال، پس از توقف اجرای تعرفه‌ها از سوی ترامپ، نرخ برابری پوند به دلار (GBP/USD) در مدت دو روز حدود ۲ درصد رشد کرد و مجدداً به محدوده ۱.۳۰ دلاری نزدیک شد.

با این حال، تنش در بازار اوراق قرضه بریتانیا (gilts) یکی از بحث‌برانگیزترین موضوعات این هفته بود. نوسانات شدید در بازار gilts که حتی بیشتر از اوراق خزانه‌داری آمریکا بود، نشان‌دهنده‌ی فشار مالی بالاست. به‌ویژه، بازدهی اوراق ۳۰ ساله بریتانیا به بالاترین سطح از سال ۱۹۹۸ رسیده است.

معمولاً نرخ ارز، همسو با بازدهی اوراق حرکت می‌کند، اما اکنون پوند کاهش یافته است؛ موضوعی که نشان می‌دهد بازار اوراق بریتانیا همچنان نقطه ضعف اصلی پوند است.

در واقع، با وجود افزایش قابل‌توجه در فاصله بازدهی اوراق بریتانیا و آلمان در یک هفته اخیر که بیشترین رشد دو سال گذشته را به ثبت رساند، نرخ برابری پوند به یورو بزرگ‌ترین افت سه‌ساله را تجربه کرده است. داده‌های تورمی بریتانیا که هفته آینده منتشر خواهد شد نیز می‌تواند آزمونی برای بازار اوراق و خود پوند باشد، به‌ویژه اگر تورم بالاتر از حد انتظار اعلام شود.

فرانک سوئیس (CHF)؛ نزدیک به سطوح مداخله‌ای بانک مرکزی

افزایش شدید تقاضا برای فرانک سوئیس موجب گمانه‌زنی‌هایی درباره احتمال مداخله بانک ملی سوئیس (SNB) شده است. برخی حتی احتمال بازگشت نرخ بهره به محدوده منفی را مطرح کرده‌اند. این اقدام ممکن است با واکنش منفی ترامپ مواجه شود؛ کسی که در سال ۲۰۲۰ سوئیس را به دست‌کاری در نرخ ارز متهم کرده بود.

با این وجود، فرانک به‌عنوان قوی‌ترین ارز اصلی سال جاری، از جریان‌های پناه‌جویانه بازار سود برده است. از منظر وزن تجاری، فرانک در حال نزدیک شدن به سطوحی است که آخرین بار در اواخر سال ۲۰۲۳ مشاهده شده بودند؛ زمانی که SNB آمادگی خود را برای مقابله با تقویت بیش از حد فرانک اعلام کرده بود.
بازار آپشن همچنان از احتمال ادامه تقویت این ارز حکایت دارد؛ هرچند توقف اعمال تعرفه‌ها از سوی ترامپ تا حدی از این انتظارات کاسته است.

یوان چین (CNY)؛ روابط آمریکا و چین همچنان پرتنش دنبال می‌شود

آمریکا اعلام کرده که مجموع تعرفه‌های اعمال‌شده بر واردات از چین به دست‌کم ۱۴۵ درصد رسیده‌است؛ موضوعی که باعث تشدید تنش‌های تجاری میان دو اقتصاد بزرگ دنیا شده و ریسک‌های اقتصادی جهانی را افزایش داده است. چین نیز با اعمال تعرفه‌های سنگین بر کالاهای آمریکایی، موضع تلافی‌جویانه خود را تقویت کرده و نشان می‌دهد روابط میان این دو کشور همچنان پرتنش است.

نرخ برابری دلار به یوان فراساحلی (USD/CNH) در حال آزمودن مقاومت کلیدی ۷.۳۵ است. عبور از این سطح می‌تواند فضای رشد بیشتر را برای جفت ارز باز کند، هرچند احتمال دخالت بانک‌های دولتی چین برای کنترل نوسانات بیش‌ازحد وجود دارد. در سمت پایین، حمایت‌های تکنیکال در سطوح ۷.۲۵ و سپس ۷.۲۰ دیده می‌شوند.

داده‌های مهم اقتصادی چین مانند تولید ناخالص داخلی (GDP)، تولید صنعتی و خرده‌فروشی، بینشی مهم درباره اثرات تعرفه‌ها ارائه خواهند داد. با این حال، تحولات تجاری میان آمریکا و چین همچنان محرک اصلی این جفت ارز باقی خواهد ماند.

از سپتامبر ۲۰۲۴ تا فوریه ۲۰۲۵، نرخ برابری یورو به دلار و دلار به یوان چین تقریباً مسیر مشابهی را طی کرده‌اند و همبستگی بالایی داشته‌اند. اما از مارس ۲۰۲۵ به بعد، این همبستگی به‌طور محسوسی از بین رفته؛ به‌طوری‌که یورو در برابر دلار به‌شدت تقویت شده، در حالی که دلار در برابر یوان نیز هم‌زمان تقویت شده است. این واگرایی در حرکت دو جفت‌ارز معمول نیست و نشان‌دهنده یک وضعیت ناپایدار در بازار است، بنابراین یکی از این دو روند احتمالاً ناپایدار است و ممکن است به‌زودی تسلیم شده و تغییر جهت دهد.

ین ژاپن (JPY)؛ رویکرد وابسته به داده‌ها؛ حمایت کلیدی نزدیک است

رئیس بانک مرکزی ژاپن، بار دیگر بر رویکرد مبتنی بر داده تأکید کرده و گفته در صورت تداوم بهبود اقتصادی، افزایش نرخ بهره روی میز باقی می‌ماند. البته وی به ریسک‌های ناشی از سیاست‌های تجاری جهانی و بی‌ثباتی‌های کلان نیز اشاره کرده که نشان می‌دهد سیاست‌گذار ژاپنی فعلاً عجله‌ای برای تغییر ناگهانی مسیر ندارد.

نرخ دلار به ین (USD/JPY) در حال نزدیک شدن به منطقه‌ی حمایتی مهم ۱۴۰ است؛ سطحی که با ۳۸.۲ درصد فیبوناچی اصلاحی از روند صعودی سال ۲۰۲۰ و کف دامنه بلندمدت این جفت ارز هم‌راستا شده است. شکسته شدن این سطح می‌تواند مسیر را برای افت بیشتر تا حوالی ۱۳۸.۵ هموار کند. در سمت صعودی، مقاومت‌های کلیدی در محدوده ۱۴۶.۵ و سپس ناحیه‌ی مقاومتی میان‌مدت ۱۵۰.۵ تا ۱۵۱.۵ قرار دارند.

داده‌های اقتصادی ژاپن از جمله تولید صنعتی، تراز تجاری و تورم (CPI)، نقش مهمی در جهت‌گیری آتی ین و رویکرد بانک مرکزی ژاپن خواهند داشت.

دلار کانادا (CAD)؛ سطح ۱.۴۰ شکسته شد

اعلام تعلیق ۹۰ روزه تعرفه‌ها توسط ترامپ کمی از فشار موجود بر ارزهایی نظیر دلار کانادا را کاهش داده، اما در بُعد بنیادی، این ارز همچنان به‌عنوان یک ارز چرخه‌ای نسبت به ریسک رکود جهانی، افت قیمت کالاها و تعرفه‌های باقی‌مانده آسیب‌پذیر است.

عدم اطمینانی ناشی از تعرفه‌ها اثر خود را در داده‌های اقتصادی نیز نشان داده؛ از جمله در نظرسنجی چشم‌انداز تجاری بانک مرکزی کانادا برای فصل اول.

در پایان هفته، علی‌رغم بازگشت احساس ریسک‌گریزی، نرخ USD/CAD در محدوده‌ی حمایتی ۱.۴۰۵ تا ۱.۴۱ باقی ماند. در هفته جاری این جفت ارز تا سطح ۱.۴۲۹ نیز بالا رفت و در نهایت سطح حمایتی چندساله‌ی ۱.۴۰ و میانگین متحرک ۲۰۰ روزه را شکست. در صورت تثبیت زیر این سطح، احتمال افت بیشتر تا حوالی ۱.۳۹۴ وجود دارد. البته در کوتاه‌مدت، حرکت فعلی کمی بیش‌ازحد کشیده به‌نظر می‌رسد و احتمال اصلاح کوتاه‌مدت دور از ذهن نیست.

دلار استرالیا (AUD)؛ لحن محتاطانه بانک مرکزی در برابر ریسک‌های جهانی

رئیس بانک مرکزی استرالیا (RBA) در اظهارات اخیر خود بار دیگر بر احتیاط در تصمیم‌گیری‌های سیاستی تأکید کرده و گفته که کاهش عمیق نرخ بهره در کوتاه‌مدت در دستور کار نیست. در شرایطی که تنش‌های تجاری جهانی و چالش‌های داخلی همزمان به اقتصاد فشار وارد می‌کنند، RBA همچنان بر اهداف تثبیت قیمت‌ها و اشتغال کامل متمرکز است.

جفت ارز AUD/USD هفته گذشته در برابر مقاومت ۰.۶۴۰ ناکام ماند و با غلبه‌ی فضای ریسک‌گریزی، به عقب‌نشینی وادار شد. این جفت ارز همچنان در معرض افت بیشتر قرار دارد و حمایت‌های کلیدی در محدوده ۰.۶۰۰ تا ۰.۶۰۵ دیده می‌شوند. شاخص‌های مومنتوم نیز همچنان به فشار منفی اشاره دارند و تاکنون نشانه‌ای واضح از برگشت روند مشاهده نمی‌شود.

داده‌هایی نظیر صورت‌جلسه RBA، آمار بیکاری و نرخ مشارکت نیروی کار، عوامل کلیدی برای جهت‌گیری آینده دلار استرالیا و تصمیمات آتی بانک مرکزی خواهند بود.