MiFID چیست؟

مرتضی گودرزی
آبان ۷, ۱۴۰۳

MiFID مجموعه دستورهای مالی و قوانین نظارتی در اروپا است که به تمام شرکت‌هایی که خدمات مالی ارائه می‌دهند نظارت می‌کند. اگر کارگزاری را ببینید که می‌گوید مجوز MiFID را دارد، منظور داشتن رگوله نیست، بلکه منظور این است که این بروکر تحت نظارت قوانین اروپا است. در این مقاله قصد داریم تا قوانین MiFID را به طور کامل مورد بررسی قرار دهیم.

در ابتدا اگر راجب رگوله یا رگولاتوری اطلاعات کافی ندارید پیشنهاد ما مطالعه مقاله رگوله چیست؟ است؛ پس از آن که راجب این مورد اطلاعات کافی را بدست آوردید به ادامه معرفی MiFID در این مقاله بپردازید.

دستورالعمل MiFID چیست؟

این دستورالعمل‌ها شامل مقررات و قوانین اروپایی است که شفاف‌سازی عملکرد بازارهای مالی موجود در اتحادیه اروپا را افزایش می‌دهد. MiFID در این زمینه استانداردهایی برای نظارت بر اجرای این دستورالعمل‌ها در جهت شفاف‌سازی بازارهای مالی اتحادیه اروپا در پیش گرفته است.

کاری که MiFID انجام داد این بود که اقدامات جدیدی مانند، الزام در شفاف‌سازی روند فعالیت شرکت‌های تجاری در قبل و بعد از تجارت را اجرا کرد و استانداردهای رفتاری که باید توسط شرکت‌های مالی دنبال شود را تعیین کرد. MiFID دارای دامنه فعالیت تعریف‌شده‌ای است که در درجه اول بر بازار سهام متمرکز است. این دستورالعمل در سال 2004 تهیه شد و از سال 2007 در سراسر اتحادیه اروپا (EU) لازم الاجرا شده است. MiFID در سال 2018 با دستورالعمل نظارتی MiFID II جایگزین شد.

نکات مهم MiFID

هدف دستورالعمل بازارهای ابزارهای مالی (MiFID) افزایش شفافیت در سراسر بازارهای مالی اتحادیه اروپا و استانداردسازی نظارت بر اجرای روند شفاف‌سازی فعالیت شرکت‌ها است.
MiFID بخشی از تغییرات در روند نظارتی است که فعالیت مالی اتحادیه اروپا را تحت تأثیر قرار می‌دهد و در پی آن همه بخش‌های شرکت‌های مالی در سراسر اتحادیه اروپا تحت تاثیر قرار می‌گیرد.
MiFID از سال ۲۰۰۷ در سراسر اتحادیه اروپا اجرا شده است.
MiFID با دستورالعمل نظارتی به‌روز شده MiFID II در سال ۲۰۱۸ جایگزین شد.
بازار سهام تمرکز اصلی MiFID است، اما در MiFID II دامنه فعالیت و برنامه‌های نظارتی گسترش بیشتری یافته است.

آشنایی با دستورالعمل بازار ابزارهای مالی MiFID

هدف اعلام‌شده MiFID این است که همه اعضای اتحادیه اروپا یک چارچوب قانونی مشترک و قوی را به اشتراک بگذارند که از سرمایه‌گذاران محافظت می‌کند. MiFID یک سال قبل از بحران مالی ۲۰۰۸ وارد عمل شد، اما تغییراتی به دنبال آن ایجاد شد که در MiFID II شکل گرفت. یکی از موضوعات در پیش‌نویس‌های اولیه این بود که رویکرد نظارتی در برخورد با کشورهای خارج از اتحادیه اروپا نیز در مقایسه با کشورهای عضو اتحادیه انجام شود. زیرا برخی از شرکت‌های خارج از اتحادیه اروپا به دلیل نظارت کمتر می‌توانند نسبت به شرکت‌های داخل اتحادیه مزیت رقابتی بیشتری داشته باشند. بنابراین این موضوع از طریق MiFID II (که در ژانویه ۲۰۱۸ اجرا شد) مورد بررسی قرار گرفت و قوانین را برای همه شرکت‌هایی که با مشتریان اتحادیه اروپا در ارتباط بودند یکسان می‌کرد. MiFID عمدتاً بر روی بازار سهام متمرکز بود و تنها نظارتش به این حوزه محدود می‌شد، زیرا حجم زیادی از دارایی‌های موجود در سایر بازارهای مالی در حوزه نظارت این سازمان قرار نمی‌گرفت.

MiFID اقدامات جدیدی مانند، الزام در شفاف‌سازی روند فعالیت شرکت‌های تجاری در قبل و بعد از تجارت را اجرا کرد و استانداردهای رفتاری که باید توسط شرکت‌های مالی دنبال شود را تعیین کرد.

طبقه‌بندی مشتری تحت MiFID

یکی از جنبه‌های کلیدی MiFID طبقه‌بندی مشتریان به انواع مشتری خاص است. سه نوع مشتری وجود دارد: مشتریان حرفه‌ای، مشتریان خرده‌فروشی و طرف مقابل واجد شرایط. هدف طبقه‌بندی‌ها این است که نظارت بر مشتریان باید سطوح مختلف ریسک را برای هر نوع مشتری را منعکس کند.

سازمان mifid — یکی از جنبه‌های کلیدی MiFID طبقه‌بندی مشتریان به انواع مشتری خاص است.

این ایده بر این امر استوار است که انواع مختلف مشتریان، یا سرمایه‌گذاران، سطوح متفاوتی از دانش مالی دارند و باید در هنگام معامله با یک نهاد مالی، مانند بانک، از سهمی از سطحی از حفاظت و امنیت بهره‌مند شوند. بنابراین بسته به نوع مشتری، سطوح مختلفی از اطلاعات لازم برای درک ریسک‌های خاص، توضیحات کلی و جزئیات آن معامله به آن‌ها ارائه می‌شود.

MiFID II چیست؟

در سال 2018، کمیسیون اروپا یک دستورالعمل تجدید نظر شده به نام MiFID II را تصویب کرد. این دستورالعمل تجدید نظر شده برای اولین بار در سال 2012 پیشنهاد شد تا اعتماد به بازار را پس از سقوط آن در سال 2008 بازگرداند. در حالی که MiFID به بازار سهام محدود بود، MiFID II الزامات را در همه انواع بازارهای مالی، از جمله اوراق بدهی، مشتقات و ابزارهای ساختاریافته گسترش داد.

MiFID II مقررات جدید شفاف‌سازی و الزامات گزارشگری، معاملات بازارهای مالی را افزایش و استفاده از معاملات فرابورس را کاهش داد. همچنین حمایت از سرمایه‌گذار را برای همه انواع معاملات بازارهای مالی خواه سرمایه‌گذار در داخل یا خارج از اتحادیه اروپا واقع شده باشد، گسترش داد. در سال 2022، MiFID II اصلاح شد تا شامل توکن اوراق بهادار، دارایی‌های کریپتوکارنسی و سایر ابزارهای مبتنی بر دفتر کل توزیع شده (DLT)، باشد.

تفاوت بین MiFID و MiFID II چیست؟

MiFID II شفاف‌سازی و الزامات گزارش‌دهی مقررات قدیمی MiFID را افزایش داد. یکی از تفاوت‌های کلیدی آن‌ها، گسترش دامنه آن است، در حالی که MiFID عمدتاً در بازارهای سهام اعمال می‌شود، MiFID II برای همه انواع بازارهای مالی و مشتقات اعمال می‌شود.

آنچه در مقاله MiFID خواندیم:

MiFID یا دستورالعمل بازارهای ابزارهای مالی، مجموعه‌ای از مقررات اروپایی حاکم بر بازارهای سهام در اتحادیه اروپا بود. هدف آن افزایش شفافیت و الزامات گزارش‌دهی برای حمایت از سرمایه‌گذاران اروپایی بود. این قوانین با مقررات اصلاح شده MiFID II در سال 2018 و اصلاحیه سال 2022 جایگزین شدند.