کوینها (Coins)
کوین، یک نوع ارز دیجیتال است که به طور مستقل و اغلب بر مبنای بلاکچین خاص خود کار میکند. کوین ها معمولا به عنوان روشهای پرداختی و ذخیرهسازی ارزش مورد استفاده قرار میگیرند و به عنوان واحدهای پولی در اکوسیستمهای غیر متمرکز عمل میکنند.
توکنها (Tokens)
به ارزهایی که معمولا بر روی بلاکچینهای موجود توسعه یافته و در یک پلتفرم خاص استفاده میشوند؛ توکن گفته میشود. به عنوان مثال، توکن های ERC-20 به منظور پیادهسازی در بلاکچین اتریوم طراحی شدهاند. تفاوت اصلی بین کوین و توکن در این است که کوینها دارای بلاکچین مستقل هستند، در حالی که توکنها بر روی بلاکچینهای دیگری ساخته میشوند و به نوعی وابسته به آنها بوده و معمولا به منظور اهداف خاصی مانند تامین مالی پروژهها یا ارائه خدمات در یک بستر خاص استفاده میشوند.
تفاوت های رمز ارز و ارز دیجیتال
با وجود اینکه این دو اصطلاح اغلب به جای یکدیگر به کار میروند اما در واقع تفاوتهای مهمی دارند. ارز دیجیتال به هر نوع دارایی مالی اشاره دارد که به شکل الکترونیکی یا غیر فیزیکی وجود دارد، در حالی که رمز ارز نوعی خاص از ارز دیجیتال است که برای تامین امنیت، بهکارگیری تکنیکهای رمزنگاری، و تحقق عدم تمرکز طراحی شده است. در این قسمت، به بررسی برخی از تفاوتهای کلیدی بین این دو مفهوم خواهیم پرداخت.
- چارچوب قانونی؛
- تمرکز و عدم تمرکز؛
- شفافیت معاملاتی.
در ادامه، به بررسی جزئیات هر یک از تفاوتهای گفته شده میپردازیم.
چارچوب قانونی
در حالی که خرید و فروش رمز ارزهایی همچون بیت کوین و اتریوم در بازارهای جهانی ممکن است، بسیاری از کشورهای دنیا هنوز چارچوب حقوقی مشخصی برای رمز ارزها ایجاد نکردهاند. در حال حاضر، قوانین ویژهای برای ارزهای دیجیتال وجود دارد اما رمز ارزها هنوز به طور کامل تحت پوشش قوانین قرار نگرفتهاند. با این حال، این وضعیت در حال تغییر است و بسیاری از شرکتها به دنبال ایجاد مقررات منسجم برای رمز ارزها هستند. هدف این تلاشها تسهیل فرایندهای توسعه و بهبود وضعیت این نوع ارزها است.
تمرکز و عدم تمرکز
یکی از تفاوتهای اصلی بین ارز دیجیتال و رمز ارز، مسئله تمرکز یا عدم تمرکز است. ارزهای دیجیتال معمولا متمرکز هستند و همه معاملات تحت نظارت یک نهاد مرکزی، مانند بانکها، صورت میگیرد. در این حالت، اطلاعات کاربران در دست نهاد مرکزی قرار دارد و این نهاد میتواند به راحتی دسترسی به داراییهای فرد را محدود کند. در مقابل، رمز ارزها به صورت غیر متمرکز عمل میکنند و معاملات آنها در بستر بلاکچین ثبت میشود. این ویژگی به کاربران این امکان را میدهد که کنترل بیشتری بر روی داراییهای خود داشته باشند و اطلاعات محرمانه هر فرد در دست خود او باقی بماند.
شفافیت معاملاتی
یکی دیگر از نکات کلیدی در تفاوت بین ارز دیجیتال و رمز ارز، میزان شفافیت معاملات است. با توجه به متمرکز بودن ارزهای دیجیتال، تراکنشها به راحتی در دسترس عموم قرار ندارند و این عدم شفافیت میتواند به افزایش خطرات سرقت و اختلاس بینجامد. در مقابل، رمز ارزها با ارائه شفافیت بیشتر، به کاربران این امکان را میدهند که همه معاملات انجام شده را مشاهده کنند. تمامی تراکنشها در بستر بلاکچین قابل رویت است و این امر به جلوگیری از فساد و سوءاستفادههای احتمالی کمک میکند.
انواع ارز دیجیتال
ارزهای دیجیتال به دستههای متفاوتی تقسیمبندی میشوند که هر کدام هدف خاصی را دنبال میکنند. در این قسمت، به ارائه توضیحاتی درباره شش نوع اصلی ارز دیجیتال میپردازیم و با آنها آشنا میشویم.
- ارزهای دیجیتال پرداختی؛
- ارزهای دیجیتال زیرساختی؛
- ارزهای مالی غیر متمرکز (DeFi)؛
- میم کوینها؛
- ارزهای با ارزش ثابت یا استیبل کوین؛
- ارزهای دیجیتال سرگرمی.
در ادامه، به تفصیل بیشتر موارد فوق خواهیم پرداخت.
ارزهای دیجیتال پرداختی
ارزهای دیجیتال پرداختی به عنوان جایگزینی برای ارزهای سنتی طراحی شدهاند و به رقابت با آنها میپردازند. بیت کوین، به عنوان اولین و معروفترین ارز دیجیتال در این رده قرار میگیرد و هدف آن ایجاد یک سیستم مالی شفاف و کارآمد است. بسیاری از ارزهای دیگر که بعد از بیت کوین معرفی شدند، سعی کردهاند مشکلاتی مانند سرعت و مقیاسپذیری را بهبود بخشند. این نوع ارزها مزایای قابل توجهی از جمله شفافیت و امنیت را به کاربران ارائه میدهند.
ارزهای دیجیتال زیرساختی
دسته دیگری از ارزهای دیجیتال که به دنبال بهینهسازی روند استخراج و مصرف انرژی هستند، ارزهای دیجیتال زیرساختی نامیده میشوند. اتریوم که به عنوان یکی از پیشگامان این زمینه شناخته میشود، به جای استفاده از روشهای سنتی استخراج، سیستمهای جدیدی را توسعه داده است. با استفاده از توکنهای بومی، کاربران میتوانند به شبکه این ارز اضافه شده و از انرژی لازم برای تایید تراکنشها بهرهمند شوند. این روش به مراتب منابع را بهینهتر مصرف میکند و سرعت عملیات را افزایش میدهد.
ارزهای مالی غیر متمرکز (DeFi)
این ارزها به طور خاص برای فعالیت در حوزه مالی غیر متمرکز طراحی شدهاند. کاربران میتوانند از این ارزها برای خرید و فروش انواع داراییهای دیجیتال مانند NFT، زمینهای متاورس و موارد دیگر استفاده کنند. شبکههای دیفای DeFi به سرعت در حال گسترش هستند و این ارزها نقش کلیدی در تسهیل تبادلات و تراکنشها در این فضا ایفا میکنند. محبوبیت این ارزها در میان سرمایهگذاران و علاقهمندان به فناوری بلاکچین روز به روز در حال افزایش است.
میم کوینها
میم کوینها ارزهای دیجیتالی هستند که اغلب برای شوخی در دنیای کریپتوکارنسی معرفی میشوند. میم کوینها، با دوج کوین آغاز شدند و پس از آن ارزهای دیگری مانند شیبا اینو و پپه نیز به بازار آمدند. با این حال، برخی از این میم کوینها به دنبال تثبیت خود در عرصههای جدیتری هستند و به راهکارهای جدیدی برای بهبود کارایی و مقبولیت خود دستزدهاند. برای مثال، شیبا اینو در حال توسعه پروژه شیباریوم و صرافی خود به نام شیبا سواپ است.
ارزهای با ارزش ثابت یا استیبل کوین
استیبل کوین ها نوعی خاص از ارزهای دیجیتال هستند که معمولا ارزش آنها معادل یک دلار آمریکا یا ارز خاصی است. این ارزها به دلیل وثیقهای که دارند، از ثبات بیشتری برخوردار هستند. تتر به عنوان اولین و معروفترین نمونه از این ارزها شناخته میشود و به وفور در معاملات مالی مورد استفاده قرار میگیرد. کاربرد این ارز در حفظ ارزش و مدیریت ریسک در بازار کریپتوکارنسی بسیار مورد توجه است.
ارزهای دیجیتال سرگرمی
دنیای ارزهای دیجیتال همچنین به صنعت سرگرمی نظر دارد و پروژههای گوناگونی برای بازیها و علاقهمندان به موسیقی و ورزش طراحی شده است. به عنوان مثال، ارز دیجیتال گالا برای پلتفرم بازی GalaGames در نظر گرفته شده که کاربران میتوانند در آن به تجربه بازیهای مختلف بپردازند. همچنین ارز دیجیتال چیلیز برای طرفداران فوتبال طراحی شده و امکان حمایت از تیمهای مورد علاقه را فراهم میکند.
آنچه که از مقاله رمز ارز چیست؟ آموختیم:
در نتیجه، میتوان اذعان کرد که رمز ارز یک نوآوری قدرتمند و در حال تحول در دنیای امروز است که تاثیرات عمیقی بر اقتصاد و جوامع به همراه دارد. این فناوری بهبود یافته، قابلیت انتقال پول را تسهیل میکند و به واسطه زیرساختهای خود، انعطافپذیری و حریم خصوصی بیشتری را فراهم میآورد. همچنین به کاهش هزینهها و تسریع در انجام تراکنشها کمک میکند و در حوزههایی نظیر حقوق بشر و دموکراسی نیز نقشی کلیدی ایفا مینماید. برای استفاده حداکثری از این تکنولوژی، سرمایهگذاریهای بیشتری در تحقیق و توسعه آن ضروری است.