توکن به زبان ساده چیست؟
به زبان ساده، توکنها داراییهایی هستند که توسط یک بلاکچین خاص پشتیبانی میشوند، اما سکههای اصلی شبکه نیستند. برای مثال، شبکه اتریوم را درنظر بگیرید. این شبکه دومین بلاک چین محبوب است که بیشترین میزان Token را در بین بلاکچینهای دیگر دارد. درحالی که کوین اصلی شبکه اتریوم اتر است، از بسیاری دیگر از ارزهای مبتنی بر اتریوم پشتیبانی میکند که براساس استاندارد ERC هستند. چندین ارز و دارایی در این شبکه وجود دارند که اتر نیستند؛ هر کدام از آنها بهعنوان توکن شناخته می شوند.
درمورد شبکه اتریوم، اولین توکن ارائه شده براساس استاندارد ERC، ERC-20 نام داشت. اما توکنها فقط مخصوص شبکه اتریوم نیستند. امروزه، چندین بلاک چین وجود دارند مانند Solana، Cardano و Tezos که از توکنهای قابل تعویض و غیرقابل تعویض پشتیبانی میکنند. به طور خلاصه، توکنها، دارایی دیجیتالی هستند که بهجای عرضه در بلاک چین خود، در یک بلاک چین از قبل موجود عرضه میشوند.
تاریخچه توکن کریپتو
توکنهای کریپتو برای اولین بار در اوایل دهه ۲۰۱۰ در بازار ظاهر شدند. در سال ۲۰۰۹، بیت کوین بهعنوان ارز دیجیتال پیشگام در بازار ارزهای دیجیتال معرفی شد، پس از آن توکنهای رمزنگاری بهطورگسترده به این بازار وارد شدند. با محبوبیت بیت کوین، توسعهدهندگان شروع به آزمایش برروی پروژههای مشابه کردند. درنهایت، در سال ۲۰۱۱، Namecoin بهعنوان اولین Token رمزنگاری شده در یک بلاک چین غیرمتمرکز معرفی شد. پس از آن، انواع دیگری از توکنها به بازار آمدند که بسیاری از آنها به محبوبیت زیادی رسیدند.
کاربردهای توکن
مانند کوینها، توکنهای رمزنگاری شده موارد استفاده متعددی دارند. در اولین قدم، کاربران میتوانند برای پرداخت یک سری خدمات و هزینههای خاص، از این توکنها استفاده کنند. اما موارد بیشتری از کاربردهای آنها وجود دارد.
درادامه، لیستی از کاربردهای توکنها را مطالعه میکنید:
قابلیتهای بیشتر
از آنجایی که قراردادهای هوشمند امکان انتقال دارایی دیجیتال را با شرایط خاص فراهم میکنند، توکنها میتوانند قوانین داخلی داشته باشند. این ویژگی، منجر به ایجاد توکنهایی با تواناییهای بیشتر شده است، قابلیتهایی که در کوینها دیده نمیشود. برای مثال، میتوان به سوزاندن توکنها یا تجربههای منحصربهفرد دیگر برای دارندگان توکنها اشاره کرد.
دیفای
بسیاری از بلاک چینها غیرمتمرکز هستند بنابراین، قراردادهای هوشمند امکان همکاری با توکنها و اجرای خودکار کدها را دارند. این دو نوآوری درکنار هم، مفهوم اصلی دیفای را ایجاد کردهاند. به زبان ساده، قراردادهای هوشمند امکان ایجاد آسان داراییهای دیجیتال را فراهم میکنند که همگی آنها در یک شبکه خاص قابل تعامل هستند. بنابراین، مبادله، وام دادن و انتقال این توکنها بسیار آسانتر و امنتر از مبادله کوینها خواهد بود.
برای مثال، Uniswap را درنظر بگیرید که یک صرافی کاملا غیرمتمرکز و خودکار است. این صرافی از UNI بهعنوان توکن اصلی خود استفاده میکند. UNI یک ERC-20 است که توسط بلاک چین اتریوم پشتیبانی می شود. در Uniswap، UNI بهراحتی با هر ERC-20 دیگری تعویض میشود. اما کاربرد توکنها تنها در صرافیها نیست، شما امروزه میتوانید با خرید آنها داراییهای با ارزش دنیای واقعی مانند طلا یا نقره را خریداری کنید.
ابزارهای مالی و کاربردی
برخی از توکنها بدون هیچ دلیلی ایجاد میشوند، اما برخی دیگر بهعنوان ابزارهای مالی یا بهعنوان بخشی از یک پروژه یا اکوسیستم خاص برای انجام یک هدف طراحی میشوند.
برخی از این توکنها ممکن است بهعنوان ارزهای درون بازی عمل کنند، در حالی که برخی دیگر بهعنوان بخشی از طرح یک شرکت ایجاد میشوند. همچنین، از توکنها بهعنوان ابزارهای رایگیری غیرمتمرکز در DAO استفاده میشود. بهطور کلی، موارد استفاده بیشماری را میتوان برای توکنهای ابزاری نام برد.